Ik zit weer vol verwondering naar het scherm te kijken en val van de ene verbazing in de andere. In mijn reader had ik de voorgaande foto van de synchroon etende paar al even bekeken, en dan komt deze prachtplaat er meteen achteraan …
Het licht, de sporen, de lijnen in het landschap, … het klopt weer allemaal.
Ik vind ’t net een schilderij met die prachtig gevormde bomen, de kleuren zijn ook zo mooi!
Reactie door MoniqueSamui — januari 15, 2009 @ 6:50 am |
Dat winterse, kale land ziet er meteen zo bar uit….
Reactie door Miriam — januari 15, 2009 @ 7:21 am |
langs wuivend riet
hoorde het zingen
van de slagen
in samen schaatsen
op het dragend ijs
langs wuivend riet
de zon geniet op
laagstand van de
stilte in ons gebied
het slijpsel
is een feest toont
in witte sporen
waar we zijn geweest
altijd een verder
maar wij keren om
kijken naar van
waar wij zijn gegaan
© wil melker
Het lijkt inderdaad een schilderij, maar het is een verdomd knappe foto!
Reactie door gerdaYD — januari 15, 2009 @ 8:11 am |
Jij kiest je standpunten altijd zooooooo mooi. Echt klasse, daar kan ik nog veel van leren
Reactie door Margrietgeniet — januari 15, 2009 @ 13:02 pm |
Winterse sporen op het Drentse land. Goede foto
Reactie door antsje — januari 15, 2009 @ 14:30 pm |
Ik zit weer vol verwondering naar het scherm te kijken en val van de ene verbazing in de andere. In mijn reader had ik de voorgaande foto van de synchroon etende paar al even bekeken, en dan komt deze prachtplaat er meteen achteraan …
Het licht, de sporen, de lijnen in het landschap, … het klopt weer allemaal.
Reactie door Jan K. — januari 15, 2009 @ 16:09 pm |
mooie strakke foto! 🙂
Reactie door ~~Seraka Photography~~ — januari 16, 2009 @ 14:25 pm |